Nimmer alleen

Nieuw schooljaar, nieuw begin.
En toch gaan er juist boeken dicht,
deuren die sluiten,
en neem ik een andere route.

Dicht is dicht.
Gesloten blijft gesloten.
En ik beslis zelf mijn weg.
Die ik zal volgen met vallen en opstaan.
Met tranen en een lach.
Maar niemand zal mij zover nog krijgen
Dat ik val in hun macht.
Makkelijk zal ik het niet vinden,
Maar wel zeker de moeite waard.
Want mijn vier zonnestralen,
Zijn hetgeen waar het voor mij om draait.
Daarnaast mag ik mezelf niet vergeten
En zal ik ook zorgen voor mijn innerlijke ik.
Net als wat je aan de buitenkant mag aanschouwen
Want ook ik ben de moeite waard om van te leren houden.
Klim over die muur en geef mij niet op.
Dan klim ook ik omhoog tot aan de top.
En wanneer we elkaar dan tegenkomen
En trots op onszelf zullen zijn
Vergeten we, al kijkend naar het uitzicht,
onze tranen van pijn.
En wat nu het mooiste is om te doen beseffen,
Terwijl ik aan het begin sta van een begin,
Is dat ik eigenlijk nimmer alleen zal zijn...

 21/ 08/ 2016 Miranda Blom